We, ze, het nemen het niet zo precies.

Via Kees Boekeschool, de Dwarsweg, Eickensteinselaan, rijd ik naar de provinciale weg N234  over een Onverplicht Fietspad. (Bordje G13.) Een auto met man en vrouw komen hard van het parkeerterrein en rijden richting provinciale weg. Het Onverplichte Fietspad ligt vol bladeren. Kuilen zijn niet te zien en regenen doet het ook zo af en toe. Ik verlaat het fietspad. De bestuurder begint te toeteren. Een tegenligger gaat snel aan de kant. De tegenligger moet zelfs achteruit rijden om de druktemaker door te laten. Maar dan, dan komt hij achter mij te rijden. Een grote bek, die wel meer in deze buurt heerst komt in de oren. Ik MOET op het Onverplichte Fietspad rijden. Dat is voor mijn eigen bestwil. Door mijn hoofd gaat of de man wel even om 12:00u een minuut stil heeft kunnen zijn en staan bij alle ellende in Parijs. Waar maakt hij zich druk over. Geen haast want hij neemt de tijd voor mij. Wat dan wel. Dommigheid?

Ik vind het allemaal best. Na de vraag of hij op Internet het bordje wil bekijken ga ik verder met mijn rit. Wens de mensen natuurlijk een prettige dag.

Ik geniet van het heerlijke hondenweer. De enorme hoosbui is bijzonder fijn na zorg.

Daar kwam de storm. Om het mooie weer in het bos te zien, een klein rondje gemaakt.

Een prachtige herfstdag. Heerlijk om een lange rit te maken. Zo veel mogelijk steden en dorpen vermeden. Race Lite! Gestart in Winterswijk.

Sinds mijn fiets gemaakt is door een vakkundig fietsenmaker geen problemen meer.

Binnenkort het relaas over prutser die de fiets heeft verkocht, veel geld wil verdienen en jong en oud in de zaak zich niet top gedraagt.

Wanneer wij kijken naar de omgangsvormen op klein niveau en de wereldellende kunnen wij stellen dat correct gedrag toch wel goed is.

Always look on the bright site of life!

De Borkerse Baan. Rondje bezoek.

km maken…